Zopas in de auto op weg naar school:
Boris: "Hé kijk, mama, de maan is nog niet gaan slapen. En het is toch al overdag, hé? Hoe komt dat dan?"
Nog voor ik iets kon zeggen...
Tessa: "De maan is nog bezig met kijken of al de sterretjes al gaan slapen zijn, ze stopt die allemaal in en pas dan gaat ze zelf slapen. Zoals een mama doet met haar kindjes."
Boris was tevreden met deze uitleg. Maar ik had nog een vraagje:
-Tessa, is de maan dan de mama van de sterretjes?
-(op een toon alsof ik werkelijk het domste wezen in het universum ben) Maar nee mama, want de maan is van stenen, en een mama van steen, dat kan toch écht niet!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten