rechtvaardig en hoffelijk

Tessa's gevoel voor rechtvaardigheid is zo ongeveer vorig jaar "wakkergeworden" om ondertussen prominent aanwezig te zijn en soms buitenaardse proporties aan te nemen. En zoals steeds neemt Boris zoiets dan gezwind over. Alles moet nu dus dubbel "eerlijk" zijn en wordt als het ware op een apothekersweegschaaltje afgewogen, vooral als het gaat over dingen die verdeeld moeten worden tussen zus en broer. Ik ben dus ondertussen expert in het uitdelen van precies evenveel druiven, kerstomaatjes en balletjes in de soep. But that's the easy bit. Want als het gaat over taakjes, wordt het soms moeilijker. Iets opruimen wat de ander uitgehaald heeft wordt als extreem onrecht ervaren, een deur sluiten die de ander heeft opengedaan idem dito. In deze context ontspon zich gisteren de volgende conversatie met Boris:

- Mama, we gaan eens een nieuwe afspraak maken, OK?
- Welke dan?
- Als de meisjes naar het toilet geweest zijn, moeten ze de bril omhoog zetten!
- Waarom?
- Ha, omdat wij de bril naar beneden moeten doen, hé. Anders is het niet eerlijk, dan moeten de jongens twee dingen doen, omhoog en weer naar beneden, en de meisjes niets.
- Mmm.
- Ha ja hé mama, iedereen één ding, dat is dan eerlijk! Afgesproken?
- Maar soms gaat het niet alleen over eerlijk hoor.
- Huh?
- Als de jongens de bril weer naar beneden doen voor de meisjes, dan is dat hoffelijk.
- Wat is hoffelijk?
- Een speciaal soort van beleefd.
- (lange stilte) Dan is hoffelijk stom.